Zacznijmy od anatomii zwapnienia ścięgna Achillesa: Achilles tendon jest to najgrubsze i najsilniejsze ścięgno w organizmie ludzkim, tworzą go ścięgna dwóch mięśni tj. mięsień brzuchaty łydki oraz mięsień płaszczkowaty. Ścięgno to otoczone jest ościęgnem, który tworzy całość wraz z omięsną mięśnia jak i okostną kości piętowej. Dolegliwości bólowe zlokalizowane w środkowej części ścięgna, reagują znacznie lepiej na terapię niż problemy bólowe, które występują w rejonie przyczepu ścięgnistego. Główną przyczyną dolegliwości bólowych w tej lokalizacji są kaletka maziowa oraz guzek na kości piętowej tzw. deformacja Haglunda.

Czym jest zwapnienie ścięgna Achillesa?

Zwapnienie, czyli entezofity jest to nadmierne i dość długotrwałe obciążenie/ przeciążenie ścięgien jak i więzadeł. Jedną z wielu lokalizacji entezopatii jest ścięgno Achillesa, które podczas badania RTG można zaobserwować jako ostre dzioby. Leczenie terapeutyczne jest zbliżone do postępowania leczniczego przeciążeń tego ścięgna. Ponad to, możemy wyróżnić przeciążenie tendinitis Achilles w jego środkowej części jak i w rejonie przyczepu ścięgnistego. Te dwie lokalizacje różnią się swoją prognozą jak i reakcją na terapię.

Tendinopatia środkowej części ścięgna Achillesa

Dolegliwości bólowe zlokalizowane są w środkowej części ścięgna, między mięśniem trójgłowym łydki a guzem piętowym. Podczas wywiadu często zgłaszane są takie objawy jak:

– stopniowe nasilenie bólu,
– ból pojawiał się głównie po zwiększonej aktywności fizycznej,
– sztywność wyczuwalna rano.

Jeżeli mamy do czynienia z częściowym naderwaniem ścięgna często towarzyszy temu ostry ból, a także obrzęk.

Entezopatia przyczepu ścięgnistego Achillesa

W literaturze spotkać możemy trzy zespoły, które zlokalizowane są w tej samej okolicy. Dają one bardzo podobne objawy kliniczne, a zarazem mają podobną etiologię tj.: entezopatia ścięgna Achillesa, entezopatia kaletki jak i chorobę Haglunda.

Objawy występujące podczas dolegliwości bólowych:

  • obecność deformacji Haglunda
  • tkliwość i wrażliwość samego przyczepu
  • wyczuwalna sztywność w okolicy ścięgna

Diagnostyka w obrębie Achillesa

Najczęściej wykonywane: badanie obrazowe (RTG, MRI, USG), badanie funkcjonalne.

Leczenie zwapnienia ścięgna Achillesa

Bibliografia:

  1. „Prometeusz tom 1”; Michael Schunke, Erik Schulte, Udo Schumacher; Wyd.: MedPharm Polska; Wrocław 2017
  2. „Atlas anatomii człowieka”; Frank H. Netter; Wyd.: Edra Urban & Partner; Wroclaw 2017
  3. „Taśmy anatomiczne. Meridiany mięśniowo-powięziowe”; Thomas W. Myers; Wyd.: DB Publishing; Opole 2014
  4. „Ultrasonografia układu ruchu”; Eugene G. McNally; Wyd.: Edra Urban & Partner; Wrocław 2015
  5. „Diagnostyka obrazowa w fizjoterapii i rehabilitacji” Dominik Sieroń; Wyd.: PZWL; Warszawa 2019
  6. „Kliniczna medycyna sportowa”; Peter Brukner, Karim Khan; Wyd.: DB Publishing; Australia 2009
  7. „Kliniczne podejście do medycyny sportowej. Kończyna dolna, miednica, kręgosłup.”; Bartłomiej Kacprzak; Wyd.: Orto Med. Sport; Łódź 2020
  8. „Anatomia funkcjonalna dla fizjoterapeutów”; Jutta Hochschild; Wyd.: MedPharm Polska; Wrocław 2018
  9. „Igłoterapia w rehabilitacji”; Tomasz Tittinger, Rafał Słoniak; Wyd.: Forma Tomasz Tittinger; Rzeszów 2017
  10. „Dynamiczne plastrowanie”; Zbigniew Śliwiński, Marcin Krajczy; Wyd.: Markmed Rehabilitacja S.c.; Wrocław 2014
  11. „Bądź sprawny jak lampart”; Kelly Starrett; Wyd.: Galaktyka; Łódź 2016
  12. „Gotowy do biegu”; Kelly Starrett, T.J. Murphy; Wyd.: Galaktyka; Łódź 2016
  13. „Stabilność, sport oraz wydajność ruchowa” Joanne Elphinston; Wyd.: WSEiT; Poznań 2016 14. „Masaż tkanek głębokich”; Art. Riggs; Wyd.: Opolgraf; 2008